۱۳۸۹ بهمن ۱۹, سه‌شنبه

۹ فراز از اندیشه های امام موسی صدر

امام موسی صدر به عنوان یک شخصیت برجسته ایرانی و یکی از تاثیرگذارترین شخصیت‌های جهان اسلام، حکایت عجیبی دارد؛ از تولد و رشد و بالندگی و شخصیت ویژه‌ای که از ابتدا در ذهن‌ها نقش بسته تا تبدیل شدن به یک شخصیت برجسته ملی و بعد از آن تلاش منطقه‌ای و جهانی برای حل مشکلات مسلمانان بویژه در لبنان، سوریه و منطقه خاورمیانه همگی به نوعی عجیب و غریب به چشم می‌آید.

این شخصیت برجسته که در زمینه علوم دینی و حوزوی مطالعاتش را در قم و نجف اشرف کامل کرده بود، دیپلم ادبی، لیسانس حقوق و اقتصاد را از دانشگاه تهران دریافت کرد.

وی تلاش‌های منطقه‌ای خود را برای حل مشکلات داخلی لبنان که منجر به جنگ داخلی در سال ۱۳۵۴ شد و ۲ سال زمان برد، آغاز کرد به گونه‌ای که تلاش‌های وی کنفرانس سران عرب در ریاض در سال ۱۳۵۵ را موجب شد و زنگ پایان جنگ داخلی لبنان را به صدا درآورد.
بحران میان لبنان و اسرائیل که با درگیری‌های جنوب لبنان آغاز شد و تشکیل مجلس اعلای شیعیان لبنان به رهبری امام موسی صدر، رهبری و پرچمداری امور فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شیعیان این کشور و در نهایت پرچمداری طرح گفتگوی ادیان همگی باعث شد تا امام موسی صدر به یک چهره ملی در لبنان تبدیل شود و هزاران نفر از شیعیان لبنان در بیعت با وی در مرداد ۱۳۴۵ به خیابان بریزند.

تلاش‌های بین‌المللی امام موسی صدر سرانجام وی را به سفر به لیبی و مذاکره با معمر قذافی برای حل مشکلات لبنان ناگزیر کرد. با وجود دعوت رسمی از سوی قذافی در شهریور ۱۳۵۷ امام موسی صدر برای همیشه ناپدید شد و تاکنون تلاش‌ها برای تعیین سرنوشت این شخصیت برجسته نتیجه‌ای در بر نداشته است.

به منظور تبیین اندیشه‌های این شخصیت دینی، معنوی و علمی جهان تشیع، موسسه نشر شهر با همکاری موسسه فرهنگی ، تحقیقاتی امام موسی‌صدر مجموعه‌ای ۱۰ جلدی درباره اندیشه‌های وی منتشر کرده است که با توجه به حجم، قطع و اختصار مطالب قابل توجه به نظر می‌رسد.

اندیشه‌های وی درباره پیامبر اسلام(ص)‌، حضرت زهرا(س)‌، حضرت زینب حضرت علی(ع)‌، امام حسین(ع)‌ و مسائل اعتقادی چون اخلاق روزه، عدالت در اسلام، روح تشریع در اسلام و دین در جهان امروز عناوین ۹ کتاب این مجموعه است که با کتاب اسرار ربوده شدن امام موسی صدر یک مجموعه خواندنی به علاقه‌مندان ارائه می‌کند.

او در ۵ جلد این مجموعه که به اهل بیت اختصاص دارد، می‌کوشد تا نگاه تازه‌ای به الگوهای آسمانی بشر داشته باشد و از همین رو هرکتاب با حجم اندک مطالب، خواندنی است.

او پیامبر را رهاننده مردم از الوهیت خیالی می‌داند و شناخت علی در دنیای امروز را از ۲ راه تاریخ و پیروانش ممکن می‌داند. امام موسی صدر، حضرت زهرا را از نگاه پیامبر(ص)‌ و علی(ع)‌ می‌بیند و او را در راه دانش‌اندوزی، محراب عبادت و جهاد پیگیر جستجو می‌کند.

او شهادت حسین‌بن علی(ع)‌ را از این زاویه می‌نگرد که حادثه عاشورا خارج از مقطع زمانی خود به گذشته و آینده به صورت همزمان پیوند می‌خورد و این امر فراتر از عزاداری و اشک ریختن، ما را به واقعیت و اهمیت این فداکاری رهنمون می‌سازد.

برداشت از سایت یاران صدر

۲ نظر:

  1. سلام حجت جان.
    کس به امید وفا ترک دل و دین مکناد / که چنانم من از این کرده پشیمان که مپرس

    حجت جان. نمی دونم که در مورد این حرف من چه فکر می کنی. به نظرت پیروی کردن از دین یعنی چی؟ من یه مدته تو کله ام نمیره که پیروی کردن از دینی که بسیاری از مقرراتش برای شرایط فرهنگی و اجتماعی و تاریخی بسیار متفاوتی عرضه شده درست باشه.
    حجت جان. جان من وقتهایی تشنه شیفتگی عمیقی است. وقتهایی که از "علی" حقیقی تاریخ می گویند، چشمانم بارانی می شود. بدون اینکه بگریم. ولی. این دستورها؟!
    در قرآن آمده:
    "روی خود را به طرف دین، حنیف گونه اقامه کن. همان فطرت خدایی که مردم را به آن سرشته است".
    پس چرا حجت این دستورها. این دستورهای دین. مرا از خدای خودم دورم می کنند؟ این دستورهایی که بعضا احساس می کنم با فطرت من در تضاد هستند چه ارتباطی با فطرت من دارند.
    اصلا چرا یه عده باید باشند. به عنوان روحانی (حالا روحانی مثبت) که ملاک های خوب و بد. همین دستورها. دست اونا باشه. و با ترازوی همین دستورها مردم رو بشناسند.
    من خدای گناهکاران را دوست دارم. فکر کنم خیلی حافظ زده شدم.

    پاسخحذف
  2. مخلصم علی جان
    اتفاقن خیلی جاها باهات موافقم.
    البته یه چیزایی یه مدته که تو ذهنم می چرخه ولی فعلن نمی نویسم شون. هیچی از اون مطالب نمی گم اما،
    من به شخصه معتقدم ایدئولژی اسلام و مفاهیمی الهی و اخلاقی از اسلام هستند که جاودانه اند. نه احکام و دستورات. البته این صرفن عقیده من نیست و خیلی ها چنین نگرشی دارن. به همین جهت، خیلی راحت می شه گفت احکام تابع زمان خودشون هستن. علی(ع) سفارش می کنه "فرزند زمانه خود باشید" باید گفت این فرزند زمانه بودن یک سری لوازم و ملزوماتی داره که از جمله آنها به روز شدن و حکم کردن به فراخور زمان هست. در مورد روحانی و جسمانی بودن هم باید گفت دکان بازار در همه ادیان بوده و هست. من به لباس توهین نمی کنم. به اشخاص هم همینطور. اما جلوی کسانی که دین و تفاسیر و تعابیر از اون رو به انحصار خودشون در میارن، سرسخت می ایستم!

    پاسخحذف